Iedereen in de Spaanse Hof kan bij Thea aanschuiven voor koffie

Hoe is het zo gekomen dat je leuke dingen organiseert voor je buren?

“Toen ik hier 13 jaar geleden kwam wonen, ben ik meteen vrijwilliger geworden. Ik was minder gaan werken, en het leek me leuk om met oudere mensen op te trekken. Om iets voor ze te doen. Ik ben eerst de koffiekamer gaan runnen. Daar kwamen mensen om te puzzelen en gezellig te kletsen. In de zomer is daar het buitengebeuren bijgekomen. Dan sleep ik stoelen naar buiten en kan iedereen aanschuiven voor koffie. Dat is een groot succes. En soms eten we ook samen.”

Wat gezellig, samen eten!

“Ja, dat is 9 jaar geleden begonnen. Toen gingen we met z’n twaalven hier vlakbij naar het Nutshuis, daar kon je voor 4 euro een hele maaltijd krijgen, met toetje en al. Maar er overleden steeds meer mensen van die groep en nu eten we met een aantal mensen hier. We bestellen wat, en iedereen legt wat bij uit het pensioenzakje. Ook hebben we soms een soepdag, of we eten mosselen of pannenkoeken. Dan regel ik dat een paar bewoners koken. Je moet ook een beetje delegeren, toch?” 

Doe je ook iets bijzonders met de feestdagen?

“O zeker! Met Kerstmis zit het hier bomvol en met oud en nieuw ook. Rond die dagen ben ik ook met 30 kinderen hier in het complex langs de deuren gegaan. Die kwamen oliebollen brengen bij de bewoners. Veel mensen durven de deur niet open te doen als er aangebeld wordt, maar als ze door het kijkgaatje mij zien staan, doen ze dat wel. En dan vinden ze het hartstikke leuk, zo’n presentje van die kinderen.” 

Hier wonen mensen vanaf 50 jaar, zijn het vooral ouderen die aanschuiven?

“Nee hoor, iedereen van alle leeftijden komt bij elkaar. Het zijn allemaal mensen die alleen zijn. Die hebben behoefte aan gezelschap, of ze nou 55 of 75 zijn. Dat is ook zo leuk hieraan. En als mijn kinderen en kleinkinderen er zijn, zitten die er gezellig bij. Dan gaat de box met de baby ook lekker naar buiten. Vooral mensen die zelf geen kinderen hebben vinden dat leuk. Ik zie wel vaker dat de wat jongere mensen eerder opstappen, de ouderen blijven langer zitten.” 

Je maakt het veel mensen naar de zin, zo te horen

“Ja, vooral de mensen zonder kinderen en bewoners die niet veel contacten hebben. Voor die bewoners spring ik ook bij als ze bijvoorbeeld naar het ziekenhuis moeten. Ik heb een auto, dus ik kan ze makkelijk even brengen. En als ze hun verhaal kwijt willen, komen ze bij me langs. Alleen als bij mij alle gordijnen dicht zijn, weten ze dat ze niet aan moeten bellen, dan wil ik even rust.” Het zal inderdaad wel druk zijn, al die activiteit. “Dat zit in mijn aard. Ik heb heel lang in de horeca gewerkt, daarom heb ik altijd veel mensen om me heen gehad. Dus voor mijzelf is het ook leuk om hier zo veel contacten te hebben. En soms krijg ik een verrassing, als dank. Dan heeft iemand bloemen of chocola voor me neergelegd op mijn balkon. En dan moet ik uitvissen wie dat was. Leuk hè?”