Femke Dekker en Amadou Konatey leven tussen twee culturen
Femke: “Toen ik de muziek van het muzikale echtpaar Amadou & Mariam voor het eerst hoorde, dacht ik: ooit wil ik met een Amadou trouwen. Die wens is uitgekomen. We hebben nu twee kinderen samen. Ik heb Amadou ontmoet in Ghana, waar ik werkte voor een ontwikkelingsorganisatie en verantwoordelijk was voor 13.000 cacaoboeren. In mijn vrije tijd ging ik naar de kust om te surfen. Ik logeerde bij een vriend. Toen ik een keer ’s avonds terugkwam van het surfen, zat Amadou daar op de bank. Wat een mooie man, dacht ik.”
‘Er zijn veel tegenstellingen tussen Nederlanders en Ghanezen’
“Toen we gingen daten, bleken we op dezelfde dag jarig te zijn. We lijken qua karakter ook erg op elkaar: we zijn allebei koppig, heel sociaal, we gaan voor onze doelen en we hebben een groot hart. Wel hebben we verschillende perspectieven op het leven. Het is soms hard werken in de relatie, maar het heeft ook echt iets bijzonders.”
Amadou: “In Ghana hebben we andere manieren. We worden zo opgevoed, dat we iedereen groeten die we tegenkomen. Als je dat niet doet, wordt dat gezien als ongemanierd. Hier in Nederland reageren mensen toch minder vaak als ik groet. Ik krijg daardoor het gevoel dat ik geen deel uitmaak van deze samenleving en daar kan ik soms moeilijk mee omgaan.”
Femke: “Cultureel gezien zijn er tussen Nederlanders en Ghanezen best wel wat tegenstellingen, in communicatie, bijvoorbeeld, of leiderschapsstijl. In Ghana laten mensen niet snel het achterste van hun tong zien, terwijl Nederlanders meer rechttoe rechtaan zijn.”
Amadou: “Wij kennen geen woord voor stress, daardoor voelen we het ook niet. Als je een euro hebt, ben je blij. Je denkt er niet over na of je morgen weer een euro krijgt. Hier lijken veel mensen stress te ervaren. Ik zal altijd lachen, hoe ik me ook voel. Dat zie ik als een verplichting naar mijn medemens.”
Femke: “Nadat ik zes jaar voor mijn baan in Ghana had gewoond, hebben we samen besloten naar Nederland te komen toen de oudste zes maanden was. Mijn contract werd niet verlengd en we wilden dichter bij mijn familie zijn. Er is in Ghana niet echt een vangnet vanuit de overheid. Stel: je hebt mot met je huisbaas, dan heb je geen poot om op te staan. Hier worden huurders beschermd. We zijn heel blij met dit huis. De buurt is fijn en er is een
school vlakbij waar de oudste nu naartoe gaat. Het is wel lastig voor Amadou om hier te aarden. Dat maakt de toekomst moeilijk.”
Amadou: “De meeste moeite heb ik met het weer. Als ik me in Afrika niet goed voel, ga ik naar buiten. Dan kom ik altijd wel iemand tegen om een praatje mee te maken, waarna ik me weer goed voel. Hier zit ik altijd binnen en weet ik niet wat ik met mijn energie moet doen. Ook mijn dochter zegt: ‘Papa, ik wil naar Afrika.’”
Femke: “Afrika heeft ook mijn hart gestolen. Er is vrijheid, die mis ik zelf ook wel hier.”
Jubileumboek '25 jaar thuis bij Staedion'
Het verhaal van Femke en Amadou is één van de 25 verhalen van bewoners uit het jubileumboek '25 jaar thuis bij Staedion'. Dit boek is uitgegeven ter ere van ons 25 -jarig jubileum. Blader hieronder door het hele boek. Of kom de portretten levensgroot bekijken in de hal van ons hoofdkantoor aan het Koningin Julianaplein 2. Liever een gedrukt exemplaar lezen? Huurders van Staedion kunnen deze gratis ophalen bij het hoofdkantoor op het Koningin Julianaplein 2 in Den Haag, op is op!
Lees meer over
Wijken binnen dit artikel: Loosduinen
