Mina zette Escamp voor Vrouwen op: “Ik kon mezelf niet helpen, dus ging ik anderen helpen”

Waarom ben je vrouwen gaan helpen?

“Door het toeslagenschandaal heb ik met mijn zoon 14 jaar moeten overleven met een enorme schuld. Ik werd fraudeur genoemd. Al die jaren heb ik stilgestaan, niemand kon mij helpen. Mijn huis is 3 keer leeggehaald. Dat ze de Nintendo van mijn zoon meenamen, vond ik het ergste. Via Facebook leerde ik moeders kennen in hetzelfde schuitje. Niemand wist waar die schuld vandaan kwam, maar toch dachten ze allemaal: wat heb ik fout gedaan? Dat ik zogenaamd ‘fraudeur’ was, was erger dan de armoede. En omdat ik fraudeur was, mocht ik niet de schuldsanering in. Zelfs mensen uit de wijkteams zeiden: je hebt het zelf gedaan, je komt hier nooit meer uit. Omdat ik mezelf niet kon helpen, ging ik anderen helpen. Pas in 2019 kreeg ik een excuusbrief van de Belastingdienst: u bent geen fraudeur. Ik dacht eerst dat het een grap was.” 

Hoe kwam je op het idee van de stichting?

“Ik dacht altijd: als ik hier uitkom, maak ik een plek waar mensen terechtkunnen waar ik al die jaren niet terechtkon. Die heb ik opgezet. Mensen met wie ik naar de Voedselbank ging, vragen mij nu: Mina, hoe heb je dit gedaan? Mijn droom is uitgekomen. Nu huurt de gemeente mij in als coördinator van de Buurtkamer in ontmoetingsplek Sterrenhoek, en zelf heb ik de Stichting Escamp voor Vrouwen opgericht.”

Wat doe je allemaal voor de wijk?

“Ik ben met veel dingen tegelijk bezig. Ik probeer mensen in armoede zichtbaar te maken. De behoeftes komen in vlagen. Dan weer moet ik bij de Voedselbank vragen of ze iets over hebben, dan weer is er een tekort aan kleding of iets anders. Overal spring ik in. Ik help ook vrouwen die willen leren fietsen of op naailes willen. Daarnaast komen hier verschillende vaste groepen: vroege wijkbewoners die koffie komen drinken, na 10 uur de moeders voor naailes en taalles, na 3 uur de moeders die gewerkt hebben, en na 5 uur komt iedereen.”

Dat doe je vast niet allemaal alleen?

“Nee, de hele wijk wil me helpen, ik heb meer dan 80 vrijwilligers. Ze kennen me vanaf dat ik niks had en zijn meegegroeid. Het is hún gebouw, de plek waar ze alles even kunnen vergeten. Ik herken precies wanneer mensen in de shit zitten. Wat ik moeilijk vind, is dat systemen elkaar tegenwerken en dat dit niet wordt hersteld.”

Je vindt ontwikkeling ook belangrijk.

“Heel belangrijk. In onze wijk wonen veel mensen met goede skills. Veel vrouwen uit Soedan, Egypte, Syrië en Afghanistan zijn bijvoorbeeld erkende coupeuses. In de Arabische wereld is dat belangrijk. Hier gaan ze aan de slag, ook als ze slecht Nederlands spreken. Zo leren ze ook de taal. Zeggen ze een buitenlands woord, dan moeten ze geld in de pot stoppen. Ik wil vooral dat ze doorstromen. We ontvangen steeds meer vrouwen, het wordt doorverteld. Inmiddels krijgen 8 groepen naailes, zoals 60-plussers en Afghaanse, Syrische, Palestijnse, Antilliaanse vrouwen en meiden.”

Je doet ook een project met gordijnen. Vertel eens?

“Een vrouw had een douchegordijn gemaakt voor haar badkamerraam. Dan kon ze ongezien dat raam openzetten. Dat vond ik slim. In het ZigZag naaiatelier maken de vrouwen nu gordijnen voor huizen die slecht geïsoleerd zijn. Dat hebben ze onder andere gedaan voor BeHaaglijker Wonen. Al 700 huizen in Zuidwest zijn voorzien van gordijnen, en we gaan bij Kameleon in Veldzicht verder. Ze maken ook tassen met een zonnepaneel om je telefoon of laptop mee op te laden, en er komt een hoofddoekenlijn met de eigen naam erop. We zoeken nog leuke opdrachten, want de coupeuses willen graag verder. De meesten leven in armoede en zijn qua cultuur onderdanig. Als een ambtenaar in pak dan zegt: ‘Goed zo, dames!’, betekent dat gigantisch veel voor iemand die nooit gezien is. Deze vrouwen worden eindelijk gezien.”

Stichting Escamp voor Vrouwen en Buurtkamer in de Sterrenhoek
Sterrenoord 97
 

Zigzag Naaiatelier
Het Zicht 96

Tel: 06-27126739